Santa Claus is coming to town...

De tijd gaat snel... Het is alweer twee weken geleden dat ik een bericht heb gepost... Schandalig eigenlijk.

Maar school is hiervan toch wel de grote oorzaak geweest. De laatste veertien dagen heb ik een grote opdracht + presentatie moeten voorbrengen en hebben we verschillende testen gehad, die meetellen als examen, wat dus eigenlijk wil zeggen dat die testen mijn eindpunt bepalen. Maar goed, genoeg over school...

Het is bijna Kerstmis, mijn meest favoriete feestdag van het hele jaar! Gezellig samen zijn met je familie, lekker eten, lekker drinken, en super leuke pakjes...

Wat mij opvalt, is dat weinig mensen nog tevreden kunnen zijn, met wat ze krijgen... Dat vind ik zeer jammer. Hun cadeau's moeten duurder en groter zijn, en elk jaar moet het nog wat meer zijn als het jaar daarvoor... Is dat de ware boodschap achter Kerstmis? Een zo duur mogelijk cadeau krijgen? Ik kan het plezier daar niet in zien.

Bij ons is het helemaal anders...

Al jarenlang staat er bij ons een limiet van 15 euro op de pakjes. Maar je bent niet verplicht zoveel te besteden aan het cadeau, het mag evengoed iets zelfgemaakt zijn, iets van 0 euro dus. Je zult verschieten als je kijkt naar de cadeau's die wij elkaar al gegeven hebben, als je goed uitkijkt, kan je behoorlijk mooie dingen kopen met 15 euro... En meerdere dingen ook zelfs, je moet er gewoon naar uitkijken.

Bij ons draait het zelfs niet echt om het cadeau, maar om het plezier er rond. De spanning rond 'het cadeau', de grapjes die we weken van tevoren erover maken, de grapjes die we in de pakjes steken, het plezier achteraf. Het is super, en het maakt niet uit wat je krijgt, want je krijgt al zeker een zeer mooie, gezellige avond, waar je daarna weer een jaar naar kan uitkijken.

Wat ik jammer vind, als ik kijk naar andere gezinnen, is dat alles zo duur moet zijn, en dat er lijstjes gemaakt worden met wat je graag wil krijgen. En ik snap dat wanneer je cadeau's koopt van meer dan 100 euro, dat je inderdaad misschien beter een lijstje hebt, 100 euro is veel voor een gewone prul. Maar de spanning om het cadeau, het plezier er rond is dan toch weg? Je weet al wat je gaat krijgen, wat is er dan nog aan?

Wij trekken altijd namen, niemand weet dan wie voor wie moet kopen, en je weet ook niet wie wat gaat krijgen. Dat vind ik geweldig!

De ware boodschap achter Kerstmis is niet 'dure cadeau's krijgen', volgens mij draait Kerst helemaal om elkaar liefhebben, vriendelijk zijn voor mekaar en elkaar terug beter leren kennen. Het luisteren naar een ander, een ander een plezier doen, zonder dat je daarvoor iets in ruil wil. De ware aard van Kerstmis draait rond het gezellige samen zijn, het mooie in elkander zien en je even niet druk maken over jezelf, denk eerder even aan iemand anders, die je hulp of steun goed kan gebruiken. Dat is wat Kerstmis voor mij betekent!

Enkele foto's van mijn heerlijke kerstavonden van de vorige jaren:

 Flo.

Betogen... maar voor wat?

Op 'De Standaard Online' was dit op vrijdag 2 december te lezen:

Het volledige artikel kan u hier lezen.

Ik vind dat men in dit artikel helemaal gelijk heeft!
Het gaat hier over de betoging die men vrijdag hield. Men vertelt in het artikel dat men eigenlijk geen doel heeft om te betogen. Men betoogt tegen het nieuwe regeerakkoord, maar als je naar het regeerakkoord gaat kijken, zie je dat wij er helemaal nog niet zo slecht uitkomen. We moeten besparen, dat is zeker, maar als de politiekers ervoor gezorgd hebben dat wij, de simpele burgers, er zo min mogelijk van voelen, dan is dat toch een goede zaak? Of willen we dezelfde situatie bereiken als in Griekenland? Want daar zijn we naartoe aan het gaan.
Even genoeg over de politieke kant van deze betoging, als je het artikel leest, dan snap je wel wat ik bedoel.

Iets anders wat ik nog wil aanhalen bij deze betoging (en misschien ook wel bij andere van in het verleden). Ik heb al eens in een vorig blogbericht vertelt hoeveel hinder wij, de studenten, en de werkmens die besluit niet te gaan betogen/staken, van deze betogingen ondervinden. Men betoogt maar, en uiteindelijk weet men zelf niet meer waarvoor men eigenlijk die dag betoogt.
Bussen, trams, metro's, ze stonden allemaal stil, en wij mochten het weer zelf gaan uitzoeken. Wat ik zo frappant vond, was dat de treinen wel reden (sommige wel met vertraging, maar ze reden). En weet je waarom? Aja, de betogers moesten toch op één of andere manier in Brussel geraken? Wat is dat nu weer voor een uitleg.
Vrijdag zat ik op de trein van Brussel naar Turnhout. Dit was in de vroege namiddag rond 2 uur. De trein zat overvol. Een vriendin en ik, samen met volgeladen koffers, moesten ons in de trein proppen, we stonden geplet tegen de deur en we hoopten maar dat de deuren niet opeens vanzelf open zouden gaan, je weet maar nooit met die treinen. De trein zat dus vol met betogers die naar huis gingen.
Het erge van de zaak: het waren (bijna) allemaal boertige mensen. De meesten van hen waren zo zat dat ze niet meer wisten wat ze op de trein deden, blikjes bier werden op de grond gegooid zonder enige gene. Luidruchtig gaven ze commentaar op elke treinreiziger die hen voorbij kwam gestapt, om misschien ergens nog een plaatsje te vinden om te gaan zitten.
Hierbij stel ik mij toch enorm grote vragen... Hieruit blijkt dat de meesten van de betogers niet staken voor het doel, maar om zichzelf eens goed te kunnen bezatten op een werkdag. Ik weet zeker dat meer als de helft niet eens wist waarom ze betoogden, en als ze het wel wisten ging het niet verder dan: 'tegen de besparingen'. Maar eigenlijk wist me niet eens wat deze besparingen inhielden, en dat deze eigenlijk heel hard meevielen.
Ik vond het een schande, en was blij toen ik in Turnhout aangekomen was. Nog nooit heb ik met zoveel boertige mensen in een trein gezeten, en zij zouden dan de rechten van ons verdedigd hebben? Ik weet niet goed wat ik daarvan moet geloven.

Flo.

Eindelijk!Hamlet

Gisteren (vrijdag 2 december 2011) ben ik in Ravels naar ‘Eindelijk!Hamlet’ gaan kijken. Hij speelde dit in GC De Wouwer.

Het was een monoloog.
Warre Borgmans legt op een komische wijze het toneel 'Hamlet' uit, dit wisselt hij af met persoonlijke verhalen waarbij hij een link naar Hamlet legt.

Het was een mooie samenvoeging van zijn komische vertelling van Hamlet, enkele mooie gedichten en verhalen uit zijn persoonlijke leven.
Hij vertelde enkele passages van Hamlet op een eigenwijze, grappige manier. Zo gebruikte hij het Engels en het Nederlands door elkaar, en vertaalde het Engels op een eigenwijze manier, zodat er grappige zinnen tevoorschijn kwamen.
De gedichten waren mooi, poëtisch en soms zelfs pakkend. Het was mooi dat hij een gedicht opdroeg aan zijn overleden vriend/collega.
Zijn persoonlijke verhalen waren nog het best. Hier kwam hij echt op gang en het publiek ging hierin mee. Ze waren grappig en ook hier gebruikte hij alle talen dooreen; van het Frans, naar het Engels, van het Nederlands tot in het Duits.
Het was een mooie voorstelling met grappige momenten.
Een paar jaar geleden heb ik nog een monoloog van hem gezien, dat was toen in Beerse. Hij vertelde toen enkel verhalen uit zijn privéleven. Ik moet eerlijk zeggen dat ik die voorstelling beter vond dan die van gisteren. Maar daarbij wil ik toch nog vermelden dat 'Eindelijk!Hamlet' zeker de moeite waard is om eens naartoe te gaan!

Warre Borgmans speelt deze voorstelling nog tot en met 23 december in verschillende culturele centra. Meer info vindt u op zijn website (link onderaan).

     © Warre Borgmans

Schrijver en regisseur: Warre Borgmans
Acteur: Warre Borgmans

Website van Warre Borgmans

Flo.