maandag 31 oktober 2011

Boekenbeurs


Vandaag ben ik naar de Boekenbeurs geweest. Eén van mijn meest favoriete evenementen van het jaar.
Tegen mijn verwachtingen in, was het er helemaal niet zo druk.
De toppers waren eigenlijk weer wel voorspelbaar en zaten vooral in het kookcircuit. Vooral SOS Piet en Jeroen Meus kregen deze keer veel aandacht. Zij kwamen vandaag ook signeren. Maar kookboeken zijn niet echt mijn ding.
Dit jaar ging mijn interesse vooral naar de vele boeken geschreven door journalisten. Eenmaal je er op let is het ongelofelijk hoeveel journalisten er al een boek hebben geschreven. Sommige over zaken die ze interessant vinden die in de actualiteit zijn verschenen, andere schrijven een fictieverhaal rond een waargebeurd feit, nog anderen willen gewoon iets interessant vertellen.
Natuurlijk blijven de thrillers van Stephen King ook tot mijn grote interesses behoren.

De BV-boeken zijn meestal wat overroepen, zeker nu elke BV een kook- of sportboek uitgeeft. Veel anders lijkt er blijkbaar niet te vertellen in BV-land, dat vind ik dan weer wel jammer. Toch heb ik me deze keer laten verleiden door één BV: Jan Verheyen. Gelukkig schreef hij een boek vanuit zijn eigen vakgebied: film. En laat dat nu eenmaal een grote passie van mij zijn.
Wat ik jammer vind, is dat de echte schrijvers minder (en te weinig) aandacht krijgen dan deze BV-schrijvers. Ik zeg niet dat de bekende Vlaming geen goed boek kan schrijven, maar dikwijls gebruiken ze een ghostwriter en hebben ze het dus niet eens zelf geschreven. Het jammere is dat bij de signeersessies de goede schrijvers veel minder aanhang hebben. Ze zitten dikwijls alleen terwijl de BV, die zijn boek niet zelf schrijft, tientallen fans laat aanschuiven in een rij, waar men minstens een uur moet wachten om een krabbeltje te krijgen in hun boek.
Natuurlijk zijn er enkele schrijvers die het wel zo ver hebben geschopt dat ze een soort BV zijn geworden door hun boeken, chapeau voor hen! Dan denk ik even aan Pieter Aspe en jeugdschrijvers als Marc de Bel en Patrick Lagrou (hoewel deze vandaag ook niet veel fans aan zijn tafeltje had staan).
Schrijvers en BV's die ik vandaag heb gezien: Gert Verhulst en Walter de Donder (als Gertje en meneer de Burgemeester), Carl Huybrechts en Rik de Saedeleer, Marc de Bel, Patrick Lagrou, Guido Van Genechten, Kathleen Amant, Geronimo Stilton (!), Mark Tijsmans, Jean-Pierre Van Rossem, Pol Goossen, Louis van Dievel, Eef Lanoye en nog vele anderen die ik nu even vergeet (sorry!).

Veel boeken hebben mijn interesse gewekt. Het enige nadeel aan de boekenbeurs is de kostprijs van de boeken: ze kosten (bijna) evenveel als in de winkel, en zijn dus voor een student als mij nogal duur. Toch haalt mijn liefde voor boeken altijd weer de bovenhand... 3 boeken hebben het dan toch gehaald en zijn nu netjes in mijn boekenkast gezet.
De eerste is een boek van Stephen King: het tweede boek uit de reeks 'De Donkere Toren', genaamd 'Het Teken van Drie'. Dit voor mijn grote liefde voor Stephen King, Ik was al in het bezit van het eerste boek, en wilde nu de reeks verder aanvullen. Ik heb er natuurlijk nog veel te gaan: de reeks bestaat uit 7 boeken.


Het tweede boek dat mijn grote interesse wist te wekken, was het boek van Jan Verheyen: Alles wat je eigenlijk zou moeten weten over film volgens Jan Verheyen. Om de één of andere reden vind ik de films van Jan Verheyen niet altijd zo goed, toch lijkt me dit boek zeer interessant om eens door te nemen. Niemand kan ontkennen dat hij zijn vak niet zou kennen, dus een boek erover schrijven zal hij dan ook wel kunnen zeker? En tja, zoals ik al eerder zei, film is mijn passie, mijn zwakke punt...


Het derde boek lag eigenlijk van tevoren al vast: 'Ik noem Roger' van Louis van Dievel. Hij is een journalist en heeft al verschillende boeken geschreven. In dit boek schrijft hij vanuit het standpunt van bisschop Vangheluwe. Ik heb het toneelstuk van Herman Boets gezien, waar hij dit boek verwoord in een monoloog als dezelfde bisschop. Het is zo goed geschreven en zo waarheidsgetrouw (dat bleek wel uit het VT4-interview dat deze bisschop enkele maanden na de release van dit boek gaf aan deze TV-zender) dat er een soort woede in me opkwam bij het zien van zijn monoloog.
Ik vond het fijn mocht ik deze monoloog zelf in boekvorm hebben. Doordat Louis van Dievel er vandaag zelf was, kreeg ik de kans dit boek te laten signeren. Dat vind ik altijd wel een leuk extraatje dat je er bij de boekenbeurs soms bijkrijgt...


De boekenbeurs loopt nog tot en met 11 november, elke dag geopend van 10 tot 18u voor maar 8 euro inkom. Ik kan het iedereen ten zeerste aanraden. Als je even op de website van de Boekenbeurs kijkt, kan je zien wie er de dag van je keuze komt signeren. Ook zijn er elke dag lezingen in de zalen op de 1e en 2e verdieping. Zelf ben ik nog nooit naar zo'n lezing geweest, ik ben meer geïnteresseerd in de duizenden boeken die er liggen. Op diezelfde website kan je kijken wie welke lezing geeft, en wanneer.

Flo.

zondag 30 oktober 2011

DODO groot of land zonder ei

Vorige week vrijdag (21 oktober) ben ik in Antwerpen naar ‘Dodo groot of Land zonder ei’ gaan kijken. Ze speelden dit in ‘HETPALEIS’.


Het was een muziektheatervoorstelling in een abstracte vorm.
Het verhaal situeert zich in het verleden. Uitgehongerde zeelui ontdekken een eiland met dodo’s. Uit honger en omdat ze hun macht willen laten voelen, slachten ze deze dieren af. Zij zijn het die verantwoordelijk zijn voor de uitsterving van deze vogelsoort.

Met één woord omschreven: GENIAAL. Het was fantastisch hoe men humor, absurdisme, muziek en beweging samenbrachten in een ietwat bizar, maar geniaal geheel. De samenwerking tussen fantastische acteurs en regisseur Dimitri Leue brachten dit meesterwerk op.
Het decor was minimalistisch, maar gaf perfect weer wat men moest weten. Enkele touwen vormden het schip, een tafel met stoel de kamer van de kapitein en een verschuifbare vloer het eiland. Meer had je niet nodig. De kledij was ook minimalistisch, in dezelfde lijn als het decor. Men had allemaal gebroken witte kleding, enkel de vorm liet uitschijnen wie ze waren of in welke rang ze behoorden. Zo had de kapitein een hoed op en de aalmoezenier een lang kleed met knopjes. Deze verandering in de kleding liet de belangrijkheid van het personage uitschijnen. Ook attributen bleven tot het minimale. Veren weerspiegelden de dode dodo’s, net zoals het bloed dat men ziet op de kleren van de spelers.
Het fijne van dit minimale, is dat men zo de spelers veel beter aan het werk zag. Hun acteerprestaties werden uitvergroot omdat dit eigenlijk hetgeen is dat het meeste opvalt.
Het was ook super dat men met livemuziek werkte. Geen enkele cd overtreft het live geluid van een cello of eender welk instrument. Dit in combinatie met de bizarre, uitbundige dans door acteurs en dansers maakte het geheel gewoon af!
De acteurs waren super goed en ze stonden er allemaal heel sterk. Ze waren allemaal ietsjes over het randje, en dat maakte het absurde van het stuk nog beter. Het zorgde er ook voor dat alles in dezelfde lijn lag van dit absurdisme: het verhaal, het acteren, de muziek, de dans, de bewegingen en de gedachten er rond.
Omdat het absurde in alles werd doorgetrokken, werd het een geniaal stuk, waar je toch even bij moet nadenken over de achterliggende betekenis. Het was ZEKER de moeite waard!


     © HetPaleis

Schrijver en regisseur: Dimitri Leue
Acteurs: Frank Focketyn, Matteo Simoni, Nico Sturm, Jonas Van Geel, Karel Tuytschaever, Youri De Gussem (stage), Pol Van Den Broek (stage), Reindert Vermeire (stage)
Muzikanten: Benjamin Boutreur, Sam Faes, Antoon Offeciers, Roel Poriau/Tom Wouters, Bruno Vansina

Website van 'HETPALEIS'


Flo.

vrijdag 28 oktober 2011

De geur van nieuw

Leeg...
Een nieuw blad. Een nieuw begin.
Na twee jaar bloggen, werd het eens tijd voor wat verandering:
Oude berichten weg
Naam veranderd
Lege pagina
Alles nieuw

Twee jaar lang heb ik wat van mezelf laten zien: ontwerpen van school met bijbehorende maquettes, zelfgeschreven teksten, verloren gedachten...
Dat moest allemaal weg. Opgeslagen in mijn geheugen, in mijn herinnering en verwijderd uit de wereld van het internet. Het werd tijd voor iets anders, en niets is beter dan een nieuwe start.
Bij deze: Welkom op mijn nieuwe blog! Lees, lach en pluk de dag!

Flo.